گاهی تمثیل ها بهتر از بیان مستقیم واقعیات در تصمیم گیری و انتخاب به ما کمک می کنند. داستان پروانه ، داستان مناسبی برای تصمیم گیری در مورد انتخاب نحوه زایمان است:
زندگی در صدف خویش گهر ساختن است
مردی، ساعتهای متوالی نشسته بود و به تلاش پروانه ای برای خروج از پیله اش نگاه می کرد. پروانه می توانست حفره کوچکی ایجاد کند، اما بدنش بزرگتر از آن بود که از آن حفره بگذرد. بعد از زمان درازی، به نظر رسید که خسته شده و بی حرکت ماند.
مردی تصمیم گرفت به پروانه کمک کند: با دقت، بقیه پیله را باز کرد و بی درنگ پروانه را آزاد کرد. اما بدن پروانه مچاله و کوچک بود و بالهایش به هم چسبیده بود.
مرد همچنان پروانه را نگاه کرد، امیدوار بود که هر لحظه بالهای پروانه باز شوند و به پرواز درآید. اما هیچ اتفاقی نیفتاد، پروانه بقیه زندگی اش را با بدنی مچاله و بالهای به هم چسبیده گذراند و نمی توانست پرواز کند.
مرد نیکوکار نفهمیده بود که آن سوراخ کوچک و تلاش پروانه برای عبور از آن سوراخ، روشی است که طبیعت برای ورزیده کردن بدن و تقویت بالهای پروانه به کار می برد.
گاهی، کار طاقت فرسا، درست همان چیزی است که ما را برای رویارویی با مانع بعدی آماده می کند. کسی که از این کار طاقت فرسا خودداری کند، یا کسی که کمک نادرستی بگیرد نمی تواند به شرایط شرکت در مسابقه بعدی دست یابد و هرگز نیم تواند به سوی سرنوشتش پرواز کند.
(اقتباس از کوئلیو، 1381، ص 67، به نقل از دکتر علی صاحبی تمثیل درمانگری، کاربرد تمثیل در بازسازی شناختی)
درباره این سایت